از شهرستان الیگودرز در جنوب شرقی استان لرستان که به سمت بخش بشارت ذلقی حرکت کنیم به جایی می رسیم که دیگر خبری از جاده آسفالت نیست و با راه های خاکی باریک و صعب العبوری مواجه می شویم که دیگر هر وسیله نقلیه توان عبور از آن را ندارد و برای رسیدن به روستاها باید مسیرهای خاکی کوهستانی را با وسایل نقلیه آفرود و کمک دار ، چهارپایان و یا پای پیاده طی کرد البته اگر برف و بارانی در کار نباشد و این عاملی مهم در عدم ارتباط موثر مردم این منطقه با شهر شده است عاملی که مانع رشد ، آبادانی و پیشرفت روستاهایی شده که مردمانشان از برق ، آب، تلفن، گاز، بهداشت و حتی تحصیل محرومند و در رویای جاده‌ای به سمت شهر هستند تا از این طریق نیازهای اولیه خود و محرومیت ناشی از راه را کاهش دهند و حتی در این میان هنوز هم روستاهایی وجود دارند که علاوه بر محرومیت‌های موجود دیگر هنوز ارتباط آنها با دیگر روستاها فقط با پای پیاده و کوه پیمایی ممکن است و به هنگام بارش برف و باران شدید امداد رسانی به همه این روستاهای صعب العبور فقط از طریق بالگرد میسر می‌شود به همین دلیل اکثر مردم روستا در اواخر تابستان و اویل پاییز برای تهیه آذوقه ۶ ماهه خود به شهرهای نزدیک مراجعه می‌کنند تا هنگام مسدود بودن راه های ارتباطی منطقه تا اوایل سال بعد از آنها استفاده کنند این مشکلات وسختی ها باعث شده بیشتر جمعیت روستاها به شهرهای اطراف و روستاهای اطراف شهر مهاجرت کنند