تَسبیح مجموعهای از مهرههایی گِرد از گل پخته یا سنگهای رنگین است که به رشته میکشند تا بدان شمار سبحانگویی و دیگر ذکرها و وردها را نگاه دارند. در قدیم تعداد مهرههای تسبیح، صد و یا کمتر و بیشتر بود، و تسبیحهای با هزار دانه که تسبیح هزاردانه نام داشت نیز ساخته میشد.
