میرزا علیآقا تبریزی (۱۲۹۰-۱۲۳۹ خورشیدی) مشهور به ثقةالاسلام تبریزی یا ثقةالاسلام دوم، از علمای آذربایجان و یکی از شهدای جنبش مشروطیت ایران بود. او از مشروطهطلبان و آزادیخواهان بود و در تبریز به دست روسها به دار آویخته شد. تحصیلات خود را در تبریز و سپس در کربلا و نجف انجام داد. پس از آن به تبریز بازگشت و در ۱۳۱۹ بعد از درگذشت پدرش لقب ثقةالاسلام را به پیشنهاد محمدعلی میرزا ولیعهد از مظفرالدینشاه دریافت کرد و رئیس شیخیه در تبریز شد. از آغاز جنبش مشروطیت از هواداران آن بود. پس از اعلام مشروطه در انتخابات دوره اول مجلس شورای ملی رای اول را در بین علمای تبریز بدست آورد ولی نمایندگی را نپذیرفت. با تأسیس انجمن ایالتی آذربایجان از حامیان آن شد و در مقابل انجمن اسلامیه که علمای مخالف مشروطه تأسیس کرده بودند پشتیبان انجمن ایالتی بود. در دوره استبداد صغیر سعی زیادی برای جلوگیری از اشغال تبریز و حل مسالمتآمیز مسائل داشت. پس از اولتیماتوم روسیه به ایران و درخواست اخراج شوستر، مردم تبریز به تظاهرات دست زدند. مجاهدین تبریز به هواداری از مردم آماده مقابله با نیرهای روس شدند. ثقةالاسلام با اقدامات مجاهدان مخالف بود و همین به دشمنی آنان با او منجر شد. با شروع جنگ از سوی روسها، ثقةالاسلام به مخالفت باآنها برخاست. روسها از ثقةالاسلام خواستند که به کنسولگری روسیه در تبریز بیاید. در آنجا از او خواستند که بنویسد که آغاز کننده جنگ مجاهدان بودهاند ولی ثقةالاسلام از این کار خودداری کرد و گفت روسها جنگ را شروع کردهاند. پس از آن او را همراه هفت تن دیگر در روز عاشورای سال ۱۳۳۰ قمری برابر با دیماه ۱۲۹۰ خورشیدی بهدار کشیدند. او را در محلی که اکنون مقبرةالشعرای تبریز است دفن کردند.