آيـت الله عـلامـه شـيـخ مـحـمـد شـربـيـانـى ، فـرزنـد فـضـل عـلى در سـال 1248 ق در شهر شربيان در يك خانواده مذهبي چشم به جهان گشود. و پس از فراگيري مقدمات علوم در سال ۱۲۷۲ ق. رهسپار نجف اشرف شد و در آن حوزه علمي از محضر استادان بزرگي چون شيخ مرتضي انصاري ميرزاي بزرگ شيرازي وسيدمحمد حسين كوه كَمَرهاي بهره برد و به رتبة اجتهاد رسيد. آيتالله فاضل شربياني، در اصول فقه، استادي كم نظير بود و در استنباط احكام فقهي، مهارت بسيار داشت. وي همچنين در علوم قرآن و حديث، از دانش فراواني برخوردار بود. علامه شيخ محمد شربياني بعد از وفات آيت الله ميرزا محمد شيرازي از برجسته ترين مجتهدان زمان خود بود. كلاس درس آيت الله فاضل شربياني در نجف اشرف طراوت خاصي داشت . وعالمان بزرگي را پرورش و تحويل جهان اسلام داد. وى افـزون بـر احـاطـه عـلمـى ، در مـكـارم اخـلاق و صـفـات پسنديده و دلسوزى نسبت به بـيـنـوايـان و اكـرام سادات و علويان نجف و كربلا زبانزد بود. و سرانجام در بين الطلوعين روز جمعه ، هفدهم ماه مبارك رمضان سال 1322 ق . در سن ۷۴ سالگى دار فانى را وداع گفت ودر جوار حـــــــــــرم مولا علي (ع) به خاك سپرده شد.