آیت الله حاج سيد محمد فیروزآبادی، فرزند حاج سيد محمد باقر یزدی ( فيروزآبادی) یکی از مراجع و اساتيد بزرگ فقها در قرن چهاردهم هجری است آيت الله فيروزآبادی یکی از مراجع و مدرسين بزرگ حوزه عراق بود و پس از فوت علامه یزدی و آقا شريعت اصفهانی زعامت و مرجعيت اغلب بلاد شيعيان به معظم له منتهی شد. معظم له در سال 1265 در فيروزآباد متولد شد، و از طفوليت علاقه به دانشهای دينی پيدا نمود. فيروز آبادی در جوانی از حضور آقاسيد یحيی یزدی در ايران استفاده نمود و بعد از مسافرت به عراق در کربلا از محضر فاضل اردکانی و در سامرا از محضر ميرزای بزرگ و در نجف اشرف از حضور اساتيد عظام آقايان علا مه یزدی(سید محمد کاظم) و آخوند خراسانی سالها بهره مند بود و در ضمن از بحث و تحقيق و تدريس علما نيز غافل نبود و خود به پايه استادی و درجه اجتهاد ارتقاء یافت. کتابهای جامع الکلم فی حکم اللباس المشکوک و اصول الفقه و مناسک الحج والعمرة از دیگر آثار باقی مانده او است. آیت الله حاج سیدمحمد فیروزآبادی در شب جمعه آخر ربیع الاوّل 1345 ه’.ق در سامره وفات یافت و پیکر مطهرش را به نجف اشرف منتقل و دفن کردند.