روحالله کمالوند خرمآبادی (۱۳۱۹ قمری، خرمآباد - ۱۳۴۳ شمسی، تهران) از روحانیون سده ۱۴ ایران و از فعالان سیاسی علیه اقدامات اجتماعی محمدرضا شاه بود. وی از شاگردان آیتالله بروجردی و از هم درسان آیتالله خمینی بود. آیتالله کمالوند به عنوان نماینده روحانیون با شاه ملاقات کرد و مخالفت روحانیون شیعه با طرح انقلاب سفید به وی اعلام کرد. وی دوران کودکی و نوجوانی خود را در زادگاهش گذراند و علوم اسلامی را نزد ابوتراب جزایری آموخت. سپس در سن هفده سالگی به بروجرد رفت تا در محضر آیتالله حسین بروجردی فقه بیاموزد. پس از آن به سلطانآباد یا اراک امروزی رفت و شاگرد عبدالکریم حائری یزدی شد. در اراک وی همدرس روح الله موسوی خمینی شد که وی نیز از شاگردان آیتالله حائری بود. با مهاجرت آیتالله حائری به قم، کمالوند نیز همراه وی به این شهر روانه شد. بعدها با مهاجرت آیتالله بروجردی از بروجرد به قم، روح الله کمالوند فرصت دوباره یافت تا در درس وی حاضر شود و یکی از شاگردان برجسته و بعدها از یاران نزدیک وی شد. با اعلام طرح اصلاحات اجتماعی و اقتصادی محمدرضا شاه و مردم معروف به انقلاب سفید، روحانیون ایرانی به مخالفت با این طرح پرداختند. آیتالله کمالوند به دلیل داشتن ارتباط با افرادی در دستگاه حاکمه، نقش واسطه را در تبادل نظرات روحانیون و شاه داشت. وی به نمایندگی از طرف روحانیون قم، پیام مخالفت روحانیت با طرح انقلاب سفید را به محمدرضا شاه رساند. روحالله کمالوند در سال ۱۳۴۳ دچار سکته قلبی شد و برای درمان روانه تهران شد. اما در همین شهر درگذشت. جنازه وی در مسجد بالاسر قم در مجاورت آرامگاه آیتالله بروجردی به خاک سپرده شد.