محمدتقی بافقی یزدی، روحانی شیعه ایرانی در سال ۱۲۹۲ در شهر بافق، از توابع استان یزد دیده به جهان گشود. تا چهارده سالگی تحت پرورش و تربیت پدرش قرار گرفت و سپس به یزد رفت تا تحصیلات حوزوی خود را آغاز کند. مدت چهارده سال در یزد به تحصیل علوم دینی پرداخت و کتاب قوانینالاصول میرزای قمی را نزد میرزا سید علی مدرس بزرگ و سید علی مدرس لب خندقی فرا گرفت. در سال ۱۳۲۰ در ۲۸ سالگی به نجف مهاجرت کرد و از محضر استادانی چون آخوند ملا محمدکاظم خراسانی و سید محمدکاظم یزدی، محدث نوری، سید حسن صدر کاظمینی، سید محمود مرعشی نجفی، سید احمد کربلایی، ملاحسین قلی همدانی و محمد بهاری همدانی استفاده کرد. پس از هفده سال اقامت در نجف اشرف، به قم رفت. پس از تأسیس حوزه علمیه قم به دست عبدالکریم حائری یزدی، در اداره امور حوزه با وی همکاری کرد. وی، در ۱۲ جمادیالثانی سال ۱۳۶۵، برابر با ۱۳۲۵، در سن ۷۲ سالگی در شهر ری وفات یافت و در مسجد بالاسر حرم فاطمه معصومه، در کنار قبر عبدالکریم حائری یزدی به خاک سپرده شد.