سید حسین حمّامی در سال ۱۲۹۸ هـ . ق در نجف اشرف متولد شد. لقب حمّامی از جدش، سید هاشم حمامی به او رسیده است. وی سالها در درس آخوند خراسانی، سید محمد کاظم یزدی و شیخ الشریعه اصفهانی شرکت کرد و در فقه و اصول از نخبگان روزگار گردید. پس از وفات سید ابوالحسن اصفهانی، بسیاری از مقلدانش به سید حسین حمامی روی آوردند و از او تقلید نمودند. سید حسین حمّامی فلسفه و کلام را نزد میرزا احمد تهرانی، شیخ علی نوری و سید علی اصغر هزارجریبی فرا گرفت.آيت الله حمامی همانند سایر بزرگان ومتفکران و فقهای دین، علاوه بر این كه به درس و بحث اهمیت زیادی می داد، در مسائل سیاسی و صفوف مجاهدان، در جهاد در جنگ جهانی اول در سال 1333 هجری قمری 1914م. شرکت داشت. آيت الله حمامی در زمان خود یكی از اساتید بنام حوزه ی بزرگ نجف اشرف بود. كه حلقات تدریس فقهی و اصولی وی در مسجد هندی و مسجد جواهری و مدرسه بادكوبیه و منزل اش برگزار می شد و به خاطر حسن بیان و وسعت اطلاعات، شاگردان زیادی به دور وی از اقوام مختلف و از كشورهای گوناگون جمع می شدند. آیة الله حمّامی در جمادی الاول ۱۳۷۹ هـ . ق وفات کرد و در نجف دفن شد.