مرحوم شيخ ابو القاسم فرزند شيخ محمد تقی قمی، معروف به آيت الله کبير یکی از فقها و مدرسين بزرگ قرن اخير در شهرستان قم بود. معظم له در فقه و اصول و حديث، ادبيات و حسن خط مشهور بود. آيت الله کبير مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را در زادگاه خويش به پايان برد و سپس چند سال در نجف از کرسی درس آخوند خراسانی و علامه یزدی استفاده نمود و با اجازه اجتهاد عازم قم گرديد و چندين سال سرگرم تدريس و تربيت فضلا و ترويج به مذهب اشتغال داشت. با مرحوم آيت الله حاج شيخ عبد الکريم حائری معاصر بود و با ايشان در تأسيس حوزه همکاری می فرمود. مرحوم کبير با آيت الله حاج آقا حسين قمی (مقيم مشهد) صميميت داشت و با هم مکاتبه می نمودند و خيلی از ايشان تجليل می نمودند، هر چند طولی نکشيد که اين سيد معظم به دستور نوکران استعمار از ايران به عراق تبعيد شد. صاحب ترجمه دوسال قبل مرحوم حاج شيخ در قم جهان فانی را وداع نمود.