آیتالله شیخ عبدالله لاهیجی معروف به‏ حاج شیخ عبدالله مازندرانی از مشاهیر لاهیجان، درگذشته به سال ۱۳۳۰ قمری، از شاگردان میرزای رشتی، معروف بهحاج شیخ عبدالله مازندرانی بود. چون او مدتی در منطقه بارفروش (بابل) مازندران در محضر حاج اشرفی مازندرانی، تحصیل نمود، به همین جهت ‏بهحاج شیخ عبدالله مازندرانی شهرت یافت. سپس به عراق مهاجرت کرد و در کربلا از محضر شیخ زینالعابدین مازندرانی استفاده نمود. از آنجا به نجف رفت و نزد شیخ مهدی کاشفالغطاء و ملا محمدفاضل ایروانی تلمذ کرد. آیتالله حاج شیخ محمدرضا تنکابنی و شیخ شعبان رشتی و میرزا محمدرضا کرباسی از شاگردان او بودند. او مرجع تقلید مردم مازندران بود. شیخ عبدالله مازندرانی از علماء و مدرسین بزرگ نجف و یکی از پیشگامانی بود که حرکت حوزهٔ علمیهٔ نجف را سرپرستی میکرد. وی از ارکان سهگانهٔ نهضت ملی ایران یعنی آخوند خراسانی، آیتالله میرزا حسین خلیلی تهرانی و شیخ عبدالله مازندرانی و طرفدار حکومت مشروطه بود. شیخ عبدالله مازندرانی در جریان مشروطیت تلگرافها و پیامهایی از نجف به ایران میفرستاد و در آنها مردم را به مبارزه ترغیب میکرد. وی درنجف در سال ۱۳۳۰ هجری قمری درگذشت و در مقبرهٔ شیخ جعفر شوشتری در صحن به خاک سپرده شد.