شیخ حسنعلی اصفهانی مشهور به نخودکی (زاده: ۱۲۴۱ اصفهان - درگذشت: ۷ شهریور ۱۳۲۱، مشهد) فقیه، فیلسوف و از عرفا و اخلاقیون بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری است. پدرش علی اکبر مقدادی اصفهانی فرزند رجبعلی بود. او در سال ۱۲۷۹ قمری در اصفهان متولد شد و بر اثر برخوردی با شیخ محمد صادق تخته فولادی وارد عالم عرفان شد. او علاوه بر علوم معارفی و عرفانی در اصفهان و نجف دروس فقه، اصول و فلسفه را از بزرگانی چون جهانگیر خان قشقایی، آخوند خراسانی و سید محمد فشارکی فراگرفت. او در نجف هم حجرهای سید حسن مدرس بود. از دوستان او میتوان به شخصیت عارف شیخ محمد بهاری و سید حسین طباطبایی بروجردی اشاره کرد. شرح حال زندگی او را پسرش شیخ علی مقدادی اصفهانی (متوفای اسفند سال ۱۳۸۸. ش) در کتاب نشان از بی نشانها آوردهاست. سید شهابالدین مرعشی نجفی از نخودکی اجازه نقل روایت دارد. تحصیلات وی در اصفهان و نجف بوده و بسال ۱۳۶۱. ق درگذشت و در مشهد در حرم علی بن موسیالرضا دفن گردید.