میرزا محمدتقی شیرازی، فقیه، اصولی و از مراجع تقلید شیعی، مشهور به میرزای دوم در سال ۱۲۵۸ در شیراز به دنیا آمد. برای فراگیری علوم دینی به کربلا رفت و از سید علی نقی طباطبایی و فاضل اردکانی درس آموخت. سپس به همراه فشارکی اصفهانی به سامرا رفت و در درس میرزا محمدحسن شیرازی شرکت كرد. میرزا محمدتقی بعد از ترک سامرا، به کاظمین رفت و در آنجا حوزهٔ درسی ترتیب داد و پس از آن چندی در کربلا اقامت کرد و بعد به نجف رفت و ریاست حوزهٔ علمیهٔ نجف را بر عهده گرفت. وی که به یکی از علمای بزرگ در عالم تشیع تبدیل شده بود، در سال ۱۳۳۷ و پس از فوت سید کاظم یزدی، صاحب عروةالوثقی، مرجع تقلید شیعیان امامیه گردید. شهرت وی، هنگامی در جهان اسلام بیش از پیش افزون شد که در جنگ جهانی اول، علیه انگلیسها حکم جهاد داد كه به فتوای دفاعیه مشهور است. شیرازی در شب ۱۳ ذیحجه ۱۳۳۸ درگذشت و صحن حرم حسین بن علی در کربلا (شهر) دفن شد.