محمدرضا نجفی معروف به شیخ محمد رضا مسجد شاهی یا آقارضا اصفهانی (۱۲۸۷ هجری قمری) فرزند شیخ محمدحسین نجفی فرزند محمد باقر نجفی است.وی در فقه، اصول فقه، فلسفه، منطق، کلام، شعر، ریاضیات و ادیان، علامه حوزه علمیه اصفهان بودهاست پدرش آیت الله شیخ محمد حسین نجفی از عارفان و زاهدین بودهاست و کتابی در تفسیر عرفانی از قرآن مشهور به تفسیر اصفهانی از آثار اوست. محمد رضا نجفی در دوران تحصیل در نجف از دوستان صمیمی و هم مباحثه آیت الله عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم بودند. شیخ عبدالکریم حائری یزدی وی را شیخ بهایی زمان میدانست و طلاب فاضل را به شرکت در درس ایشان تشویق میکرد. چهار تن شاگردانی که در مدت اقامت یک ساله آیت الله شیخ محمد رضا نجفی توانستند از درس ایشان استفاده کنند، عبارتند از: امام خمینی آیت الله العظمی سید محمدرضا گلپایگانی آیت الله العظمی سید شهابالدین مرعشی نجفی آیت الله العظمی سید احمد خوانساری. امام خمینی در کتاب شرح چهل حدیث خویش، آیت الله مسجد شاهی اصفهانی را با عنوان علامه متکلم، فقیه اصولی، ادیب متبحر شیخ محمدرضا آل علامه شیخ محمدتقی اصفهانی