وی در سال 1180 ق . در خانه یكی از سادات دانشور كربلا چشم به دنیا گشود. پدر بزرگ مادری اش علامه محمد باقر بهبهانی (متوفی 1201 ق ) معروف به وحید بهبهانی فقیه برجسته و بی نظیر آن عصر بود. محمد گرچه توفیق حضور در مجلس درس پدربزرگش وحید بهبهانی را نیافت لیكن از محضر شاگردان شاخص و برجسته وی بهره برد. علاوه بر پدرش از علامه بحرالعلوم (متوفی 1212 ق ) در نجف بهره جست و از علم و زهد و كرامات توشه های آسمانی برگرفت. سید محمد در نجف اشرف چندی نیز از محضر فقیه توانا شیخ جعفر كاشف الغطاء (متوفی 1228 ق ) بهره برد. سید محمد طباطبایی در مدت ده سال اقامت در اصفهان در جو مناسب حوزه اصفهان تنها به تدریس و تالیف مشغول بود و از پذیرش دیگر مناصب چشم پوشیده بود. او از اساتید برجسته حوزه كربلا و اصفهان به شمار می آمد، به گونه ای كه همه علما در مجلس درس او حاضر می شدند. بیانی زیبا و شیوا داشت و مسایل پیچیده و مطالب دقیق را به بهترین شیوه بیان می كرد، به طوری كه هر كس حتی افراد مبتدی ، درس او را می فهمیدند. آثار قلمی او كه از تتبع و بررسی نظرات دیگران آكنده است به این شرح است ، دو تالیف عمده ایشان در اصول فقه و