عبدالکریم هاشمینژاد (۱۳۱۱ در بهشهر-۷ مهر ۱۳۶۰ در مشهد)، روحانی مخالف حکومت پهلوی بود که پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران بر اثر ترور شهيد شد. هاشمینژاد دوران عالیهٔ دروس حوزه را شاگرد آیتالله بروجردی و آیتالله خمینی بود ودر سن ۲۷ سالگی به درجهٔ اجتهاد رسید. او مدت نه چندان زیادی را هم در نجف به تحصیل پرداخت. پس از آن به مشهد مهاجرت نموده و مشغول تدریس و تبلیغ شد. هاشمینژاد مطالعات زیادی هم در علوم مختلف روز داشت و اکثر بحثها و کلاسهایش غیر از حوزهٔ علمیه با قشر جوان بخصوص دانشجویان بود و بعضی از کتابهای او محصول همین کلاسهاست. او هم سخنرانی بنام و شورانگیز بود هم نویسندهای خوشقلم و آگاه به مسائل روز و هم یکی از مدرسین برجستهٔ حوزه علمیه. در نهضت ۱۵ خرداد او جزو اولین دستگیر شدگان بود. او از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۷، پنج بار بازداشت شد. آخرین بازداشت وی مربوط بود به روز ۲۲ خرداد ۱۳۵۷ و اوجگیری انقلاب اسلامی که پس از یک روز با تحصن مردم در بیت آیتالله سید عبدالله شیرازی آزاد شد. هاشمینژاد از محرکان اصلی جنبش انقلاب اسلامی