سید حسین عابد از تبار آسمانیان بود. سید حسین ، كه عابد شهرت داشت ، دانشوری پارسا و پژوهشگری توانا بود. پژوهشگری كه بیشتر وقتش را در تحقیق مسایل معنوی می گذراند. كتابهایی مانند الفتوحات الغیبیة فی الختوم و الاحراز و الادعیه و دموع الشمعة فی ادعیة لیلة الجمعه ، كه از آن بزرگمرد بر جای مانده ، نشانگر دانش ، بینش و كردار عارف بیداردل سامراست. هبة الدین در حریم پاك امیر مؤ منان علیه السلام از فقیهان نامور شیعه شیخ محمد كاظم خرسانی ، سید كاظم یزدی و شریعت اصفهانی فیض برد ودر شمار مجتهدان شیعه جای گرفت . او كه بیش از هر چیز به بیداری مسلمانان می اندیشید با شیخ محمد عبده ، مفتی مصر، سید محمد را دانشور شهره جهان اسلام و صاحب مجله ((النهار)) و گردانندگان مجلات ((المقتطف )) و ((الهلال )) ارتباط بر قرار ساخته ، میان مراكز فرهنگی شیعه و سنی در عراق ، مصر و سوریه پیوندی ناگسستنی پدید آورد و با انتشار مقاله ها، شعرها و گزارشهای روشنگر در مجلات جهان عرب هدف بلند بیداری و آحاد مسلمانان را دنبال كرد. در 1342 همزمان پذیرش مسؤ ولیت دیوان عالی تمییز، بیماری چشم هبة الدین را در رنج فرو برد. بیماری دشواری كه