شهید سید محمد باقر حكیم در 25 جمادی الأول سال 1358هـ. مصادف با 1939م. درنجف اشرف از خاندانی علمی به دنیا آمد كه آوازه اش از نیمه دوم قرن چهارم هجری به گوش همگان رسید. از این خاندان، علمای بنامی در طب، اخلاق، فقه، و اصول مطرح شدند. شهید حكیم به عنوان فرزند پنجم در كنار نه برادر دیگرش زیر سایه مرجعیت پدرش حضرت آیت الله العظمى سید محسن حكیم (قدس سره) رشد افت، و از همان كودكی از چشمه زلال تقوى، جهاد، صبر، ایستادگی وفداكاری نوشید. در جمعه خونین، شهید حكیم بدون اعتنا به شایعات ورود ماشین های بمب گذاری شده به نجف، برای اقامه نماز جمعه به حرم مشرف شد. پس از این كه نماز جمعه را در جوار بارگاه مطهر امیرالمؤمنین (علیه السلام) به پایان رساند، از حرم خارج شد. هم زمان با راه افتادن ماشین حامل او، صدای هولناك انفجار، ستون های حرم امام علی (علیه السلام) را به شدت لرزاند و شكاف هایی را بر دیوارهای حرم به جا گذاشت. در این روز شهید حكیم شهادت را در آغوش گرفت و به دیدار خداوند شتافت و به 63 شهید آل حكیم پیوست. (منبع تصویر: وبلاگ والپیپیر اسلامی، مسافر کربلا)