امیرالمؤمنین (ع) در نهج البلاغه میفرماید: عظم الخالق فی انفسهم انفسهم یعنی باطن و قلبشان. فصغر ما دونه فی اعینهم اگر این چنین حالیتی در قلب ایجاد شود یقین بدانید هیچ قدرت ظاهری و هیچ قدرت غیرخدایی توان جذب انسان را نخواهد داشت. برای اینكه انسان با عظم الخالق فی انفسهم خودش خیلی بزرگ میشود. یعنی وقتی كه وجود انسان یك وزنهای، یك صیقلی به تعبیر پیغمبر پیدا كند كه با ایمان و اخلاص این وزن را پیدا میكند. باز به قول امیرالمؤمنین میشود: كالجبل الراسخ لاتحركه العواصف فقط خدا را بزرگ ببیند و ما دون الله را هر چه كه هست كوچك بداند و از دست رفتنی بداند. چنین انسانی واقعاً ( لاتلهیهم تجارة و لابیع عن ذكر الله ) پول، صندلی و شهوات با او نمیتواند بازی كند. (منبع: وبلاگ والپیپیر اسلامی، مسافر کربلا)