کوچ یا مهاجرت پرندگان از همان آغاز تاریخ توجه بشر را به بشر جلب کرده است. در یک هزار سال قبل از میلاد هومر به آن اشاره کرده و ارسطو فیلسوف بزرگ یونان درباره آن بررسی کرده است. کوچ عبارت است از حرکت پرندگان به طرف جنوب در پاییز و به طرف شمال در بهار یا حرکت از زمینهای پست به طرف ارتفاعات و یا از نقاط دور از ساحل به طرف ساحل. چون بعضی از آنها در شرایط جوی زمستان نمیتوانند زنده بمانند به مناطق گرمتر میروند. آن پرندگانی که از بعضی حشرات یا جوندگان کوچک تغذیه میکنند در زمستان نمیتوانند چنین غذاهایی را بدست آورند. چون پرندگان در تابستان زاد و ولد میکنند کوچیدن آنها به این موضوع هم مربوط میشود. بعضی از غدد پرندگان مواد شیمیایی ترشح میکنند که قاعدتا باید با زاد و ولدشان ارتباط داشته باشد. این در بهار اتفاق میافتد. پرنده حس میکند که موقع جوجه آوردنش نزدیک شده بنابراین عازم شمال که هوا تابستانی است میشود. بنابراین تغییر طول مدت روزها و نبودن غدا به پرنده میگوید که عازم مناطق گرمسیری شود.