ابر توده‌اي متراکم از بخار است که در طبقات پاييني و مياني اتمسفر تشکيل مي‌شود. عناصر تشکيل دهنده اين توده بخار همان عناصر تشکيل دهنده مايعات سطح سياره مي‌باشند. در مورد سياره زمين، ابرها از بخار آب تشکيل شده اند. انواع ابرها : کومولوس : نشانه هواي خوب و ملايم. اين ابرها اغلب ساختمان گل كلمي داشته و سطح بالاي آن حالت گنبدي دارد و متشكل از قطعات كوچك ابرهاي سفيد پنبه‌اي است. کومولونيمبوس : به همراه رعد و پيام‌آور طوفان. اين ابرها از توده‌هاي بزرگ و انبوه ابر كه به شكل برج عظيمي است ، تشكيل مي‌گردند. آلتوکومولوس : معرف باران احتمالي. اين ابرها شامل لايه‌ها و يا تكه‌هاي بزرگ گوي مانندي از قطرات زير آب بوده كه معمولاً بصورت شيار و يا امواج نسبتاً منظمي مشاهده مي‌گردد. استراتوس (کم ارتفاع) : نشانه نرمه باران احتمالي. نوع اصلي اين ابر لايه‌اي يكدست و شبيه مه مي‌باشد. و معمولاً به صورت توده متراكمي از بخار آب كه قطر آن در همه‌جا يكسان است، مشاهده مي‌گردد. ارتفاع اين ابر از سطح زمين بسيار كم است. نيمبواستراتوس (تيره و تاره) : نشانه ريزش باران و يا برف ممتد. آلتواستراتوس : نشانه ريزش احتمالي باران ملايم. اين ابرها به صورت لايه‌هاي يكنواخت و متحدالشكل خاكستري يا متمايل به آبي به صورت تركيبي از الياف، آسمان را مي‌پوشانند. سيروس (لايه‌هاي پر) : معرف هواي آرام و خوب. اين ابرها از مرتفع‌ترين ابرها بوده واغلب به صورت پر مانند و سفيد رنگ و شفاف (ملو از بلورهاي يخ) در آسمان ديده مي‌شوند. سيرو استراتوس : اين ابرها را مي‌توان سيروس‌هاي نازك تور مانندي دانست كه از ابرهاي كوچك سفيد و به هم فشرده به شكل گوله پشمي شكيل يافته‌اند. ظهور اين ابرها، علامت نزديک شدن هواي طوفاني بوده و به همين لحاظ، اين ابرها را مي‌توان پيش از فرا رسيدن هواي بد و يا حالت‌هاي طوفاني هوا، مشاهده نمود. سيروکومولوس : پيام‌آور هواي صاف و آرام. ساختمان آنها اغلب متشكل از قطعات سفيد رنگ بوده و معمولاً پيش از ابرهاي سيروس در آسمان ظاهر مي‌شوند. استراتوكومولوس : اين ابرها داراي رنگي تيره و يا سفيد متمايل به خاكستري بوده معمولاً به صورت دسته يا خطوط و يا توده‌هاي كروي مانند بزرگ و امواج كروي از ابرهاي خاكستري با فواصل و شكاف‌هاي روشن تشكيل مي‌گردد. فاقد شرايط بارندگي‌هاي رگباري است.[