سفالگر از سنت مصور سازي و نقش و نگارهاي چيني در ظرفي که فرم آن، از کاسه هاي در دار فلزي ايران اقتباس شده، استفاده کرده است. به هر حال سفالگر شيء را به چسباندن درپوش به بدنه ي اصلي، ايجاد لبه ي دوتايي در اطراف شانه ظرف و حذف بخش داخلي دسته جهت ايجاد دهانه اي باريک، به شکل يک کوزه تغيير شکل داده است. اشکالي که توسط سفالگران به کار گرفته مي شدف صرفنظر از سرمنشاء آن ها، دستخوش تغيير و تعديل مي شدند. بدين ترتيب اين شکل از کوزه در طول قرن به شدت انحناءدار شده و سرانجام به طرحي قابل تغيير و انعطاف پذير تبديل و زمينه اي براي کاربرد تزيينات عمودي و طرح هاي گلدار و گياهي شد که سفالگران زرين فام آن ها را به نحو شايسته اي مورد تقليد قرار دادند.