موسیقی راک گونهای موسیقی عامهپسند است که از اواخر قرن بیستم و در دهههای ۵۰ و ۶۰ میلادی در آمریکا شکل گرفته و شاخصهٔ آن، ملودی صوتی و آوایی همراه با هارمونی است که توسط گیتار الکتریک، گیتار باس و درامز؛ و اغلب با تاکید روی ضربهای قوی پشتیبانی میشود. سازهای موسیقی کلیددار، مانند ارگ و پیانو، اغلب در انواع مختلف موسیقی راک مورد استفاده قرار میگیرند. در تاریخچهٔ راک و اوایل توسعهٔ این نوع موسیقی، استفاده از سازهای بادی برنجی و چوبی، مانند ساکسفون، بطور عمومی در بعضی سبکها رایج بودند، اما در سبکهای فرعی جدیدی که از سال ۱۹۹۰ به وجود آمد، کمتر مورد استفاده هستند. موسیقی راک از نظر وسعت سبکها بسیار گسترده است و از نظر تأثیرات اجتماعی و گستردگی شنوندگانش در بین انواع موسیقی بیهمتاست.