چراغ کوچه
چــِراغ وسیلهای است برای روشنایی. به چراغهای بسیار قوی با نوری نافذ، نورافکن گفته میشود. واژهٔ چراغ واژهای از ریشه پارسی است. این واژه از فارسی به زبان سوریانی رفته و صورت s̲h̲rāḡā یا s̲h̲rāg̲h̲ā یافت و سپس زبان عربی آن را از سوریانی به شکل سراج وام گرفت. به شیشهای بلوری به شکل خمره سر و ته باز که برای جلوگیری از باد و خاموش شدن چراغ، بر روی چراغها میگذارند مَردَنگی گفته میشود.
1
نظرات کاربران
✖
