بادبزن علاوه بر آن که یک وسیله در زندگی روزمره است، همچنین نشانگر هوش و ذکاوت هنر فرهنگی چین و چکیدۀ صنایع و هنرهای دستی در دوره های باستان و زمان معاصر است و وسیلۀ مهمی در خانوادۀ هنرهای دستی مردمی چین به شمار می رود. ساخت بادبزن در چین سه هزار سال قدمت دارد. اجداد چینیان با استفاده از پر، باریکۀ خیزران و پارچۀ ابریشمی نازک رویۀ بادبزن را می ساختند. به دنبال پیشرفت صنایع کاغذی، برای ساخت رویۀ بادبزن از کاغذ استفاده کردند. ساخت بادبزن تاشو به طور انبوه در سلسلۀ سون چین در قرن 11 میلادی آغاز شد. شمار کمی از رویه های بادبزن تاشو ابریشمی و اکثر آنها کاغذی بود. بادبزن غیر از آنکه زیبا و کاربردی بود، به تدریج به عنوان یک اثر صنعتی و هنر دستی توسعه یافت. به ویژه به سبب ارتباط طبیعی بادبزن با قلم مو و کاغذ شیان زی ( نوعی کاغذ که بیشتر در نقاشی یا خطاطی چین به کار می رود) در نقاشی و خوش نویسی سنتی چین، بادبزن وارد حوزۀ ادبیات و هنر شد. شعر نویسی و نقاشی کردن بر روی بادبزن و اعطای آن به دیگران یکی از فعالیت های هنرمندان چین در روزگاران قدیم چین بود.