طبیعت، تابلویی تمام نما از ظرافت و تناسب است و به خاطر همین ویژگیهای بیبدیل، با وجود پیشرفتهای تکنولوژیک، از ارادت انسان به طبیعت، چیزی کم نشده است و هنوز سرگرمی دیگری نتوانسته است جایگزین این نمایشگاه عظیم بشود؛ بلکه هر چه میگذرد، هوای پاک و چشماندازهای دستنخورده و بکر با نوای روحنواز پرندگان و شُرشُر آب، ارج بیشتری مییابد. طبیعت، نه تنها سرشار از انرژیها و منابع و معادن پرارزش است، بلکه علاوه بر آن، برخوردار از مغناطیسی است که تماشاگران خود را انرژی میبخشد و خستگیهای روحی را از جان آنها میزداید. این نگاه به طبیعت و برداشتن بهرههایی از این دست، مضمون توصیههای دینی بسیاری است و حتّی در روایاتی از پیشوایان دین، آن را از عبادات برشمردهاند: نگاه کردن به دریا، عبادت است.