طبيعت نه تنها در نقاشي، بلكه در تمام هنرهايي كه نياز به قوه خلاقه و استعدادهاي فردي دارد تأثير بسزايي ميگذارد. يك موسيقيدان صداها را از رودخانه، پرندگان، غرش آسمان و... ميگيرد و در نتهاي خود ميآورد. استادان مينياتور ايراني همواره براي رنگ آميزي، از زيباييهاي طبيعت و محيط زيست استفاده كردهاند. اين رنگآميزي بهخاطر تصوير زيباي واقعي طبيعت بوده و در بعضي مواقع استادان از اصول تصوير نگارگري طبيعت هم استفاده كردهاند، اصولا نگاه هنر و فرهنگ ايراني به طبيعت نگاهي معنوي است كه فرهنگ ايراني از نخستين روزهاي ظهور آن، رويكرد قدسي به طبيعت داشته است، از زمان زرتشت كه هر درخت به مثل بشر بود، تا دوران بعدي كه شكلي اسلامي گرفت.