نگاهی گذرا به ایات قرآن و زندگی معصومان (ع)، برای ما روشن میسازد که عدالت در رفتار، از مهمترین فضائل اخلاقی است؛ امّا عدالت، نه فقط در میان انسانها معنا پیدا میکند، بلکه چگونگی رفتار با نعمتهای الهی و موجودات جهان که هر لحظه همراه ما نفس میکشند و شاید گاهی در تصدیق و تکریمِ خداوند از ما هم پیشتر باشند، مورد نظر خوبان است. این خلاف عدالت است که امروز چون به ماشین دست یافتهایم و یا غذاهای صنعتی داریم، با حیوانات و گیاهان و حتّی جمادات، آن چنان رفتار کنیم که گویی اینها کاملاً بیارزشاند؛ امّا حتّی اگر بیارزش هم باشند، رفتارهای ناپسند، خلاف شأن یک انسان با شرایط انسانی است.