معماران و طراحان ساختمان معتقدند که طرحهاي الهام گرفته از طبيعت، ميتواند به کاهش صدمات زيستمحيطي ناشي از ساختمانها کمک شاياني کند. آرشيتکتها (معماران) از ديرباز از طبيعت الهام گرفتهاند. در عصر باستان، ستونهاي معابد و قصرها به تقليد از درختان نخل و يا گل نيلوفر ساخته ميشدند و طراحان ساختمانها نيز در موارد مختلف، از شکلها و تناسبهاي طبيعي براي دستيابي به الگوهاي زيباشناختي و چشمنواز بهره جستهاند. امروزه، برخي از آرشيتکتها بر اين باورند که تقليد از طبيعت، به مراتب بيش از زيباسازي ظاهري ساختمانها، مفيد فايده خواهد بود. بنابراين، آنها براي کپيبرداري از قواعد ساختاري موجود در طبيعت، تلاش زيادي ميکنند و به عنوان مثال، از الگوهاي طبيعي براي خنک کردن محيط زندگي، توليد انرژي و حتي شيرين کردن آب درياها استفاده ميکنند.