زندگی در جوار امامِ غزل
خواجه شمس‌الدین محمد متخلص به حافظ، در سال ۷۲۷هجری قمری در شهر شیراز دیده به جهان گشود. وی در نوجوانی قرآن را با چهارده روایت آن حفظ نمود و از همین رو به حافظ ملقب گشت و در سالیان عمر خود به شاعر و غزل‎سرای بزرگ و سخنور نامی سده هشتم ایران و جهان مبدل شد. ایشان را با القابی چون لسان‌الغیب، ترجمان‌الأسرار، لسان‌العرفاء و ناظم‌الأولیاء می‌شناسند. وی در سال ۷۹۲هجری قمری از دنیا رفت و در همان شهر شیراز به خاک سپرده شد.
از سال ۱۳۷۶ بیستم مهرماه همنشین نام شاعری است که مهرش در عمق جان مردم ایران‌زمین نشسته و شعرش در ذهن و بر زبان ایرانیان و حتی دیگرعلاقمندان شعر پارسی در جهان جاری است. شاعری که متعلق به همه قرن‎ها و محبوب همه قشرها است. زندگی مردم شیراز از دیرباز به دلیل مجاورت با مقبره حافظ، بیش از سایر فارسی‎زبانان تحت تأثیر عرفان و مقام او قرار گرفته است. تأثیری که علاوه بر دانش ادبی آن‌ها، بلکه در عرصه‌های فراوانی از هنر، صنعت و فرهنگ نمایان است. آرامگاه حافظ در منطقهٔ حافظیّه شهر شیراز واقع شده‌ و یکی از جاذبه‌های مهمّ گردشگری و میراث فرهنگی به‌شمار می‌رود.
نظرات کاربران
UserName