ذکر گفتن طبیعت، یکی از باورهایی است که با روی آوردن به نگاه دینی شکل می‌گیرد. قرآن کریم، همه موجودات را تسبیحگوی خداوند می‌داند ( سوره حدید آیه1 ) و در بیان پیشوایان نیز تفصیلات جالبی در این باره وجود دارد، مثلاً این که زندگی و رزق موجودات، به تسبیح و ذکر آنها وابسته است. حتّی در مواردی، نوع ذکر بعضی از موجودات هم بیان شده است. تجربیات بازگوشده برخی از عرفا و اهل شهود نیز حکایت از اسراری در این باره دارد. علاوه بر اینها آزمایشهای جدیدی صورت گرفته‌اند که رابطهای را بین مناجات و ذکر نام‌های خداوند با فعل و انفعالات طبیعی (مثل شکل‌گیری بلور نمک) به نمایش میگذارند.