چوب از اولين مصالحي بود که انسان براي ساختن پل از آن استفاده کرد. اگرچه در قرن بيستم بتن و فولاد با گرفتن سهم عمده‌اي از مصالح مورد استفاده در پل‌سازي جايگزين چوب شدند اما چوب همچنان کاربرد وسيعي در پل‌هاي با دهانه کوچک و متوسط دارند. 12 درصد پل‌هاي با دهانه بزرگتر از 6 متر در امريکا (به عبارت ديگر 71.200 پل) از چوب ساخته شده‌اند. و هر ساله پل‌هاي بيشتري هم ساخته مي‌شوند. راه‌آهن امريکا از بيش از 2000 کيلومتر پل چوبي بهره مي‌گيرد. علاوه بر اينها اخيراً پل‌هاي چوبي توجه سازمان‌هاي بين‌المللي نظير سازمان ملل و بسياريکشورها نظير کانادا، ژاپن، انگلستان و اتريش را به خود جلب کرده‌اند. مقاومت چوب، وزن کم آن و قابليت جذب انرژي آن، دقيقاً خصوصياتي است که در ساخت پل به دنبال آن هستيم. چوب داراي قابليت تحمل اضافه‌بارهاي کوتاه مدت بدون ديدن کوچکترين آسيب است. بر خلاف تصور عموم، قطعات بزرگ چوبي مقاومت بسيار خوبي در برابر آتش نشان مي‌دهند تا حدي که همپا و حتي مقاوم‌تر از ساير مصالح است. از نقطه نظر اقتصادي چه با در نظر گرفتن هزينه‌هاي اوليه و ساخت و چه با در نظر گرفتن هزينه‌هاي نگهداري، چوب بسيار باصرفه‌تر است. اجراي پل چوبي در هر شرايط جوي بدون آسيب به مصالح در هر شرايط جوي امکانپذير است. چوب بر اثر يخ‌زدن و آب شدن‌هاي پياپي آسيب نمي‌بيند و در برابر زيان‌ها و عوارض جانبي استفاده از ضديخ‌ها که بر ساير انواع پل تاثيرمي‌گذارد مقاوم است. پل‌هاي چوبي نياز به تجهيزات خاصي براي نصب ندارند و همچنين مي‌توانند بدون نياز به افراد متخصص و ماهر اجرا شوند. علاوه بر اين ظاهر زيبا و دلپسند مخصوصاً در محيط‌هاي طبيعي دارند.