پول همان وسيله مبادله قانوني در هر کشور خاص است. به عبارت ديگر وسيله مبادله رايج و قانوني و در گردش هر کشور را پول مي‌گويند؛ که مي‌تواند پول نقد، انواع چک‌ و حواله‌هاي بانکي را نيز شامل شود. بشر در شيوه ابتدائي زندگي خود، که غالباً قبيله‌اي زندگي مي‌کرد، خودکفا بود؛ به همين جهت نيازي به مبادله و پول نبود. البته قبايلي وجود داشتند که با مازاد نياز مواجه شده و تصميم به مبادله مازاد کالاهاي خود با اجناس ديگر مي‌گرفتند، اين نوع مبادله عموماً به صورت پاياپاي صورت مي‌گرفت که اصطلاحا به آن مبادله (Barter) يا تهاتري گفته مي‌شود. با گذشت زمان، به علت پاره‌اي مشکلات، پيشينيان بر آن شدند که وضعيت نظام مبادلاتي را مناسب‌تر کنند. آنها ابتدا کالائي را به عنوان واسطه در مبادله تعريف کردند که ارزش خاص خود را حفظ کند (نمک، صدف، ماهي خشک شده و...). اين کالاها به عنوان پول استفاده مي‌شدند؛ بعدها فلزات جايگاه واسطه ميان دو کالا را بر عهده گرفتند. به مرور، طلا و نقره به علت فاسد نشدن در طول زمان و قابليت تقسيم، به عنوان برترين پول فلزي در جهان حکمفرما شد. طلا و نقره داراي امتيازات بسيار زيادي بودند که باع