در طبيعت، راکون‌ها ميوه‌هاي آبدار، بلوط و دانه‌هاي گياهي ديگر را مي‌خورند؛ آنها زندگي در کنار رودخانه‌ها را به خاطر شکار خرچنگ، قورباغه و ماهي دوست دارند. راکون‌ها قبل از خوردن غذاهاي کثيف، آنها را در آب مي‌شويند. هنگامي که راکون‌هاي جوان به اندازه کافي رشد کردند، مادر خود را براي شروع زندگي مستقل ترک مي‌کنند. راکون‌ها جانوراني ساکن جنگل‌اند؛ اما استفاده از بقاياي غذاهاي آدمي را ياد گرفته‌اند؛ به خاطر همين، لانه‌هاي خود را نزديک شهرها مي‌سازند. بچه‌ راکون‌ها فقط دو ماه شير مادر را مي‌خورند؛ ولي بيشتر از يک سال به مراقبت مادر احتياج دارند.