اسب براي زندگي در دشتهاي وسيع و باز آفريده شده تا به تاخت از دست حيوانات درنده فرار کند در جستجوي غذا به مسافتهاي دور برود و بالاخره آفريده شده تا در گله يا رمه زندگي کند. اسب براي سواري دادن بوجود نيامده بشر از ديرباز خود اين نقش را کشف نمود و به عنوان وسيلهاي آن را به خدمت گرفته است. اسب حيواني فريبنده و سحرآميز است که داراي زيبايي، وقار، حساسيت و توانايي ورزشي بالائي است. از آنجا که حيواني اجتماعي است نه تنها نياز مبرمي به زندگي گروهي دارد بلکه داراي سيستم دقيق ارتباطي است. برخي از علائم اسبها صوتي است و ما ميتوانيم بدون هيچ مشکلي آنها را تشخيص دهيم.