در اقوال الکافيه (عرفان الخيول) ذکر شده: اول کسي بر اسب عربي سوار گرديد و او را بحوزه تسخير درآورد جناب اسماعيل بن ابراهيم بود. در اقوال الکافيه و در مضمار دانش با استناد به آن ذکر شده که گروهي از اعراب نزد حضرت سليمان آمده و پس از پرسيدن مسائل خود آهنگ بازگشت نمودند. نامبردگان از سليمان خواستند توشه راهي به آنان عنايت کند. سليمان پيامبر يکي از بقاياي اسبان ايلخي خود را به آنها داد و گفت اين توشه راه شماست، به هر جا که فرود آييد يکي را بر آن سوار کرده و نيزه به دستش دهيد، به زودي خواهيد ديد که شکاري براي شما مي آورد: ((پس آن قوم به هر منزل که فرود مي آمدند به فرموده عمل مي نمودند و چون مکرر تجربه کردند آن اسب را زادالراکب ناميدند يعني توشه سوار و آن اول اسبي است که ميان عرب پيدا شده و باقي اسبان عربي آن به هم رسيدند – مضمار دانش- )).