در مورد خلقت اسب داستان زير را گفته اند: وقتي خداوند خواست اسب را بيافريند باد جنوب را گفت خود را جمع کن که مي خواهم برتر از قدرت سير تو موجودي را بيافرينم. باد گفت موجودي ميافرين که او را به آتش عذاب کني. پس به جبرئيل فرمان داد مشتي باد را در دست گيرد و از آن يک اسب کميت (قهوه اي قرمز) بيافريد، آري اسبي آفريده شد که به واسطه داشتن پا و سم از خوش عناني بهتر از باد است. نظامي گويد: نه ابر، از ابر نيسان در فشان تر نه باد، از باد بستان خوش عنان تر