اولين گام يادگيري سوارکاري، يادگيري ارتباط برقرار کردن با اسب است. سوارکار بايد بتواند خلق‌وخوي اسبي را که قرار است سوار شود درک کند و با او به خوبي ارتباط برقرار کند، تا اسب فرمان‌هاي او را بهتر درک کند و انجام دهد. سوارکار مي‌تواند از روي حرکات و برخي از اعمال اسب متوجه منظور او شود. حرکات گوش‌هاي اسب در اين مورد بسيار مؤثر است. به طور مثال، هنگامي که اسب گوش‌هايش را به سمت جلو مي‌چرخاند و سرش را بالا مي‌گيرد، به اين معناست که صدايي او را نگران کرده‌است و او بادقت در حال پيدا کردن منبع صداست. و يا هنگامي که اسب گوش‌هايش را در جهات مختلف مي‌چرخاند و حرکت مي‌دهد، به اين معناست که با دقت اطرافش را تحت نظر دارد.