هواپيماي مسافربري
بايد وسيله پرواز طوري طراحي و ساخته شود که سرنشينان بتوانند در ارتفاعات مختلف از اکسيژن و فشار هواي مناسب سود ببرند. از طرف ديگر سازه هواپيما بايد قادر به تحمل اختلاف فشار در محدودههاي معين از داخل و خارج باشد. نخستين هواپيماي مسافربري که به منظور پرواز در ارتفاعات بالا در آسمان قرار گرفت و قادر بود به مشکل کمبود فشار جوي و نقصان اکسيژن فايق آيد هواپيمايي بنام B - 307 يا استراتولاينر (Strstoliner) بود که در سال 1940 توسط کمپاني بوئينگ طراحي و ساخته شد.
2
نظرات کاربران
-

✖