کندو به معناي مکان انباشته نمودن براي استفاده در آينده مي‌باشد. آدمي براي بهره برداري و استفاده بهتر از انگبين زنبور عسل به بررسي کندوهاي وحشي پرداخت. و تلاش نمود تا مکاني را براي اين حشره فراهم آورد که بيشترين شباهت را به مکان زندگي طبيعي آن داشته باشد. قرن‌ها قبل از دوره کندو داري آدمي از فرآورده‌هاي توليدي زنبور عسل استفاده مي کرده است و انسان‌هاي اوليه به دنبال کندوهاي وحشي مي‌رفتند وپس از خراب کردن کندو از عسل و موم و گرده موجود در آن استفاده مي‌کردند وگاهي اوقات نيز شاخه درختي را که کندو بر روي آن قرار داشت قطع مي کردند وآن شاخه را به همراه کندو به خانه مي‌بردند ودر چنين حالتي براي اولين بار استفاده از کندوهاي طبيعي رايج گرديد.