گل شقايق در مداواي برونشيت، آنژين ها، سرفه هاي مقاوم و سياه سرفه و آسم داروي مناسبي شناخته شده است و چون گلبرگهاي آن برخلاف خشخاش، فاقد مرفين است و مضار آن را ندارد و نيز از طرفي برخي از اثرات درماني خشخاش را به نحو ضعيفي داراست، از اين جهت از قرون قبل دارو هاي مخدر را در معالجه بيماري هاي اطفال بكار مي بردند. بر علاوه مصرف دانه آن كه از جوشاندن گياه كامل در شراب و تغليظ آن به دست آمده، در رفع گوش درد و جلوگيري از ديسانتري هاي ساده مؤثر است. به طوري كلي اين گياه در نواحي غربي ايران، تبريز و سيلاخور و بلوچستان و اطراف تهران و غيره مي رويد.