پلنگ ايراني در صحرا
اصليترين تهديد پيشروي بقاي اين حيوان جداشدن زيستگاهها و قطع ارتباط ژنتيکي گروههاي مختلف اين حيوان است که معمولاً به تشکيل گروههاي بسيار کوچک منجر شدهاست. بهطوريکه در همه قلمرو زيستي اين حيوان هيچ گروه جمعيتي وجود ندارد که دربرگيرنده بيش از ??? پلنگ بالغ باشد. کاهش طعمه بر اثر شکار انسانها، گستترش زيربنايي، مزاحمتهاي انساني و از ميان رفتن زيستگاه (شامل چيدن گياهان و قارچهاي خوراکي، ساخت معدن، جادهسازي، جنگلزدايي، آتشسوزي و چراي دام) عوامليست که منجر به تکهتکهشدن زيستگاههاي حيوان شدهاست.
10
نظرات کاربران
-
✖