تانک لئوپارد اولين بار در سال 1963 توسط آلمان غربي توليد گرديد . بيش از 6000 دستگاه از اين تانک توليد گرديد و به کشورهاي عضو پيمان ناتو تحويل گرديد. تانک لئوپارد در دهه هاي 60 و 70 به يکي از تانک هاي موفق تبديل شد . جنگ افزار اصلي تانک يک توپ 105 ميليمتري بود و علاوه بر آن دو مسلسل MG-3 کاليبر mm62/7 يکي به صورت موازي با توپ و ديگري بر روي بر جک نصب گرديده بود. اين تانک هنوز در ارتش بعضي از کشورها در حال خدمت مي باشد. در اواخر دهه ي 70 ميلادي با آشکار شدن ضعف تانک هاي غربي مقابل تانک هاي قدرتمند کشورهاي پيمان ورشو که به تانک هاي T 72 و T 64 مجهز بودند . طراحي يک تانک جديد و قدرتمند تر در آلمان غربي شروع شد . توليد تانک جديد که لئوپارد 2 نام داشت . در سال 1979 آغاز شد. تانک لئوپارد2 از لحاظ مشخصات فيزيکي بزرگتر از لئوپارد 1 و از لحاظ سيستم کنترل و ناوبري با آن بسيار متفاوت است .
بدنه ي تانک از سه بخش تشکيل شده؛ 1- اتاقک راننده که در بخش جلو قرار دارد . 2- بخش فرماندهي و کنترل که در وسط بدنه قرار دارد . 3- بخش موتور که در انتهاي بدنه قرار دارد .