تذهيب در لغت از ريشه ذهب يعني طلا گرفته است. يعني طلاکاري و به شخص کننده آن مذهب گفته مي شود.و دراصل به تزئينات ريزو جذاب متشکل نقوش اسليمي و ختايي و.. در حاشيه، سرلوحه ، صفحات آغازين وپاياني کتب گفته مي شود.در تذهيب هميشه نقوش وگلها به صورت بسيار ريز و ظريف کشيده مي شوند و درآن هدف بالابردن زيبايي و جذابيت متن و نوشتار است و تذهيب هدف خودنمايي ندارد، بلکه مزين نوشتار است.بين نقوش و گلها وبندهاي به کار رفته در هنر تذهيب کمتر مي توان ارتباطي با دنياي واقعي برقرار کرد .گويي اين نقوش الهامات دنياي ديگري هستند.تذهيب هنري بسيار باقاعده و اصولي با نوع طراحي خاص و رنگهايي خاص چون لاجورد، طلايي ، شنجرف ، زنگار، سرنج و.... مي باشد که هرگونه بدعت و نوآوري درآن از حدود تذهيب خارج مي شود.طرح نشان يا شمسه با مرکز پر، که در آن خطوط و نقوش هندسي فضاهاي و فرم جالبي گرفته اند. فضاي کار با اشکالي نه چندان واضح که ارتباطي به هنر تذهيب ندارند پر شده است.