قرباني به عنوان شعار دين و آيين و مشروعيت آن به زمان حضرت آدم عليه اسلام بر مي گردد اما وقتي که واقعه بي نظير و شگفت انگيز، ابر مرد تاريخ حضرت ابراهيم عليه السلام پيش آمد، که در آن واقعه تاريخي بي مثال، ايشان براي ذبح و قربان کردن يکتا فرزند برومندش حضرت اسماعيل عليه السلام اقدام فرمودند و پس از پيروز و نامدار شدن حضرت ابراهيم در آن آزمايش سخت و تاريخي، قرباني جايگاه و اهميت ويژه اي را در اديان سماوي کسب کرد، چرا که شخصيت حضرت ابراهيم عليه السلام براي تمام اهل اديان سماوي يهوديان، مسيحيان و اهل اسلام مورد قبول و قابل احترام است، و آن داستان تکان دهنده و شگفت انگيز (قرباني پدرارجمند، فرزند دلبند را) درسوره صافات قرآن مجيد آمده است و کتاب مقدس نيز آن را تثبيت مي کند.