کف پاي شتر حالت مخصوص به خود دارد و از دو بخش تشکيل شده است و کلفت و پهن است و مانع از اين مي‌شود که پاي شتر در شن‌هاي ريز صحرا فرو رود. چشم‌هاي شتر داراي مژگان‌هاي بلندي است که به همراهي پلک ها، چشم‌ها را از طوفان‌هاي شني و از تابش شديد آفتاب محافظت مي‌کند. منخرين شتر داراي شکاف‌هاي طولي است که شتر در هنگام تنفس مي‌تواند بيني را به خوبي از هم باز کند و بيشترين ميزان هوا را وارد ريه‌هاي خود کند و در هنگام بروز طوفان‌هاي شني بيني خود را ببندد. هم چنين شتر داراي فک درازي است که به طور جانبي حرکت مي‌کند و مي‌تواند عمل جويدن را به خوبي انجام دهد. شتر مي‌تواند بيشتر از هر حيوان ديگر بي آبي را تحمل کند و اکنون آشکار شده است که شتر به علت اختلاف زياد درجه حرارت بدنش مي‌تواند آب بدن خود را حفظ نمايد. زيرا که از اين آب براي خنک کردن بدن استفاده نمي‌کند. درجه حرارت بدن شتر ثابت نيست و به آهستگي همراه با ارتفاع درجه حرارت محيط بالا مي‌رود و اين بدان معني است که شتر آب بدن خود را از دست نمي‌دهد تا بدن خود را سرد نگه دارد (که اين کار در انسان از طريق عرق کردن صورت مي‌گيرد) و در هنگام شب، هنگامي که