آمار موجود از اوايل قرن نوزدهم نشان مي دهد که کشيدن سيگار ميان اقشار تحصيل کرده و مرفه بين سنين 35 تا 64 مرسوم بوده است اما امروزه کشيدن سيگار ميان نوجوانان (18- 24 ساله) بخصوص آنها که از رفاه کامل برقرار نيستند رايج مي باشد. همچنين رشد مصرف سيگار از دهه 1990 به بيش از 50 درصد رسيده است که عامل اصلي آن را تبليغات مي دانند. آزمايشها و شواهد پزشکي نشان داده است که تمامي محدوده هايي که در برخورد با دود سيگار در بدن قرار دارند مانند لب، دهان، گلو، حنجره، مري، ريه و ... در خطر ابتلا به سرطان مي باشند. همچنين ارتباط بسيار نزديکي ميان کشيدن سيگار و سرطان لوزالمعده نيز وجود دارد. از ديگر خطرات مشخص شده که به سيگار مربوط مي باشد انواع غير سرطاني بيماري هاي ريوي و قلبي مي باشند.