برخي از مورفولوژيستها برگ را ساقه تغيير شکل يافته که تقارن محوري خود را از دست داده و تقارن سطحي به خود گرفته است مي‌دانند. بر طبق اين نظر ، سطح تقارن برگ معمولا از رگبرگ و سطح آن گذشته ، آن را به دو قسمت مساوي تقسيم مي‌کند. يکي از شواهد مورفولوژيستها دال بر اينکه برگ منشاش از ساقه است، برگهاي گوآرئا از تيره سنجد تلخ است که مانند ساقه داراي جوانه انتهايي است و همراه با مراحل مختلف رشد گياه در انتهاي آن مرتبا برگچه‌هاي تازه ايجاد مي‌شود. البته اين امر يعني رشد راسي برگ در تمام اندامهاي برگي سرخسها عموميت دارد ولي رشد آن نهاندانگان هميشه محدود و مخصوص به بخش مياني آن است.