برقها معمولا حرارت فوق العاده زياد گاه در حدود 15 هزار درجه سانتيگراد توليد مي‌کنند و اين حرارت کافي است که مقدار زيادي از هواي اطراف را بسوزاند و در نتيجه فشار هوا فورا کم شود و مي‌دانيم در فشار کم ، ابرها مي‌بارند و به همين دليل غالبا بعد از جهش برق رگبارهايي شروع مي‌شود و دانه‌هاي درشت باران فرو مي ريزند. از اينرو برق در واقع يکي از وظايفش آبياري است. هنگامي که برق با آن حرارتش آشکار مي‌شود، قطرات باران با مقداري اکسيژن اضافي ترکيب مي‌شوند و آب سنگين يعني آب اکسيژنه ايجاد مي‌کنند و هنگام بارش تخم آفت و بيماريهاي گياهي را از ميان مي‌برد و در واقع عمل سمپاشي انجام مي‌دهد. هر سال که رعد و رق کم باشد آفات گياهي بيشتر است!