آذرخش، برق، صاعقه يا آتشه نوعي تخليه الکتريکي است که در اثر الکتريسته ساکن بين دو ابر و يا ابر و زمين ايجاد مي‌شود. در اثر برخورد ذرات آب يک جبهه هواي گرم به ذرات يخ يک جبهه هواي سرد، الکتريسيته ساکن بوجود مي‌آيد که نسبت به زمين داراي بار الکتريکي منفي بوده و در صورتي که فاصله منبع جريان الکتريکي نسبتاً نزديک به سطح زمين باشد، آذرخش بروز مي‌کند. در رعد و برقهاي شديد معمولاً بيشترين تخليه الکتريکي صورت مي‌گيرد. دما در محل اصابت برق فوق العاده بالا مي‌رود (حدود ?????? درجه کلوين که حدود ? برابر دماي سطح خورشيد است) در هنگام آذرخش معمولاً مقداري از نيتروژن هوا به ترکيبات نيتريدي محلول در آب تبديل مي‌شود. رعد و برقي که بين ابر و زمين است معمولاً از ابر به زمين مي‌زند (رعد منفي) ولي در برخي موارد نادر هم رعد از زمين به ابر مي‌زند (رعد مثبت).در اين حالت (رعد مثبت) زمين داراي بار منفي است و ابر داراي بار مثبت.