آیه 233 سوره بقره
تصویر سازی و تدبر در آیه 233سوره بقرة:
وَ الْوالِداتُ يُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَيْنِ کامِلَيْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضاعَةَ وَ عَلَي الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لا تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَها لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَي الْوارِثِ مِثْلُ ذلِکَ فَإِنْ أَرادا فِصالاً عَنْ تَراضٍ مِنْهُما وَ تَشاوُرٍ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما وَ إِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلادَکُمْ فَلا جُناحَ عَلَيْکُمْ إِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ/مادران ، فرزندان خود را دو سال تمام ، شیر می دهند. ( این ) برای کسی است که بخواهد دوران شیرخوارگی را تکمیل کند. و بر آن کس که فرزند برای او متولّد شده [ پدر ] ، لازم است خوراک و پوشاک مادر را به طور شایسته ( در مدت شیر دادن بپردازد حتی اگر طلاق گرفته باشد. ) هیچ کس موظّف به بیش از مقدار توانایی خود نیست! نه مادر ( به خاطر اختلاف با پدر ) حق ضرر زدن به کودک را دارد ، و نه پدر. و بر وارث او نیز لازم است این کار را انجام دهد [ هزینه مادر را در دوران شیرخوارگی تأمین نماید ] . و اگر آن دو ، با رضایت یکدیگر و مشورت ، بخواهند کودک را ( زودتر ) از شیر بازگیرند ، گناهی بر آنها نیست. و اگر ( با عدم توانایی ، یا عدم موافقت مادر ) خواستید دایه ای برای فرزندان خود بگیرید ، گناهی بر شما نیست به شرط اینکه حق گذشته مادر را به طور شایسته بپردازید. و از ( مخالفت فرمان ) خدا بپرهیزید! و بدانید خدا ، به آنچه انجام می دهید ، بیناست!
پوستر تولیدی گنجینه تصاویر تبیان
وَ الْوالِداتُ يُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَيْنِ کامِلَيْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضاعَةَ وَ عَلَي الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لا تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَها لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَي الْوارِثِ مِثْلُ ذلِکَ فَإِنْ أَرادا فِصالاً عَنْ تَراضٍ مِنْهُما وَ تَشاوُرٍ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما وَ إِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلادَکُمْ فَلا جُناحَ عَلَيْکُمْ إِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ/مادران ، فرزندان خود را دو سال تمام ، شیر می دهند. ( این ) برای کسی است که بخواهد دوران شیرخوارگی را تکمیل کند. و بر آن کس که فرزند برای او متولّد شده [ پدر ] ، لازم است خوراک و پوشاک مادر را به طور شایسته ( در مدت شیر دادن بپردازد حتی اگر طلاق گرفته باشد. ) هیچ کس موظّف به بیش از مقدار توانایی خود نیست! نه مادر ( به خاطر اختلاف با پدر ) حق ضرر زدن به کودک را دارد ، و نه پدر. و بر وارث او نیز لازم است این کار را انجام دهد [ هزینه مادر را در دوران شیرخوارگی تأمین نماید ] . و اگر آن دو ، با رضایت یکدیگر و مشورت ، بخواهند کودک را ( زودتر ) از شیر بازگیرند ، گناهی بر آنها نیست. و اگر ( با عدم توانایی ، یا عدم موافقت مادر ) خواستید دایه ای برای فرزندان خود بگیرید ، گناهی بر شما نیست به شرط اینکه حق گذشته مادر را به طور شایسته بپردازید. و از ( مخالفت فرمان ) خدا بپرهیزید! و بدانید خدا ، به آنچه انجام می دهید ، بیناست!
پوستر تولیدی گنجینه تصاویر تبیان
36
نظرات کاربران
✖
